Ας υποθέσουμε ότι κληρονομείτε 50 χιλ. ευρώ από μία άκληρη θεία σας. Επιθυμείτε να τα επενδύσετε. Έρχεται κάποιος σύμβουλος επενδύσεων και σας λέει ότι υπάρχει μία εταιρεία με καλές προοπτικές λόγω αύξησης της τιμής του προϊόντος που παράγει και καλό θα ήταν μέρος των χρημάτων σας να τα επενδύσετε σε αυτήν. Δείχνετε ενδιαφέρον και ζητάτε κάποια περισσότερα στοιχεία…

  1. Ζητάτε να δείτε τις πρόσφατες οικονομικές της καταστάσεις. Ο σύμβουλος σάς ζητά συγνώμη όμως η εταιρεία έχει να δημοσιεύσει στοιχεία από το 2014. Μαγκώνεστε λίγο αλλά τον ρωτάτε, έστω κάποια πράγματα για το 2014.
  2. Τι κέρδη είχε; Ο σύμβουλος σας ενημερώνει ότι δεν είχε κέρδη αλλά ζημίες €76 εκ. Ξαναμαγκώνεστε…
  3. Τον ρωτάτε έστω τι κέρδη είχε μαζέψει από τις προηγούμενες χρονιές. Σας ενημερώνει ότι λόγω βασκανίας δεν τα είχε πάει και πολύ καλά και είχε μαζεμένες ζημίες €260 εκ. Αρχίζετε να ιδρώνετε.
  4. Τι χρώσταγε το 2014; ρωτάτε…Όπως κάθε εταιρεία, σας απαντά ο σύμβουλος, έχει και αυτή τις υποχρεώσεις της. Δηλαδή; Επιμένετε. 330 εκ. χρώσταγε τότε. 130% ο τζίρος της. Μαύρα φίδια σας τυλίγουν.
  5. Καλά, λέτε, χρώσταγε αλλά θα της χρωστάνε κιόλας, θα έχει αποθέματα στην αποθήκη, θα έχει και μετρητά. Προφανώς, σας λέει ενθουσιασμένος ο σύμβουλος, όλα αυτά σουμάρουν 140 εκ. Χρωστάει 330 εκ., έχει 140 εκ. σκέφτεστε και ο ιδρώτας παγώνει στην πλάτη.
  6. Καλά, δεν ξέρουμε τίποτα για το τι έχει γίνει από το 2014 μέχρι σήμερα; Ρωτάτε…μπας και….Ναι σας λέει…κατά πληροφορίες, οι ζημίες αυξήθηκαν κατά 250 εκ., οι υποχρεώσεις κατά €260 εκ. ενώ η οφειλή προς τον βασικό προμηθευτή έχει φτάσει στα €350 εκ. και αυξάνεται με ρυθμούς €5,5 εκ. τον μήνα.

Μετά από αυτή τη συζήτηση, πόσα αλήθεια χρήματα θα επενδύατε σε αυτήν την εταιρεία; Πως θα αξιολογούσατε τον σύμβουλο επενδύσεων που σας έφερε αυτό το επενδυτικό μαργαριτάρι; Μα υπάρχει τέτοια εταιρεία και είναι ανοιχτή ακόμα; θα αναρωτηθείτε. Ναι, υπάρχει και λέγεται ΛΑΡΚΟ. Εντάξει, υπάρχουν όμως τέτοιοι επενδυτικοί σύμβουλοι; Ναι υπάρχουν και είναι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που σας ζητάνε να επενδύσετε εσείς προσωπικά από το πορτοφόλι σας χρήματα μέσω των φόρων που πληρώνετε.

Πριν φύγει από το σπίτι σας ο σύμβουλος σας ρίχνει και το τελευταίο επιχείρημα. Ναι, εντάξει, δεν είναι και κελεπούρι, αλλά σκεφτείτε και τους εργαζομένους. Δεν τους λυπάστε; Αν κατά τη διάρκεια της κρίσης η εταιρεία σας δεν άντεξε και έκλεισε, αν μείνατε άνεργος, αν ήσασταν εργαζόμενος στην Pitsos (που ευτυχώς ξανάνοιξε), δεν θα του λέγατε:

“Καλά βρε λαμόγιο, και εγώ όταν έμενα άνεργος ποις νοιάστηκε και εσύ που ακριβώς ήσουν να πουλάς μετοχές της εταιρείας μου για να σωθεί;”…

Θα του το λέγατε…και καλά θα κάνατε…