“Πριν τρία χρόνια επισκέφτηκα το γυιο μου στη Γλασκώβη.
Και οι δυο αγαπάμε πολύ τα μουσεία.Μια μέρα μου ειπε : «Μαμά θα σε πάω σε ένα καταπληκτικό μουσείο».
Πήγαμε στο μουσείο Τέχνης Kelvingrove ,εκεί στη Γλασκώβη.Ένα φοβερό μουσείο,με καταπληκτικά έργα τέχνης.
Πέντε ώρες κοιτούσαμε και δεν ήταν αρκετές.
Καποια στιγμή μπήκαμε σε μια αίθουσα σκοτεινή και αντικρυσαμε στον ένα τοίχο τον πίνακα του Σαλβαδορ Νταλί « Ο Χριστός του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού».
Μια ελαιογραφία μεγάλων διαστάσεων 205x116cm.Ένας απόλυτα επαναστατικός πίνακας.
Το θέμα είναι μαλλον κλασικό.Είναι η απεικόνιση του Χριστου επάνω στο σταυρό.
Όμως η έμπνευση του Νταλί είναι σαν να παρακολουθεί ο θεατής το μαρτύριο .Είμαστε κυριολεκτικά επάνω από το κεφάλι του Ιησου.
Μια απέραντη ανθρώπινη ζεστασιά πηγάζει από τον Χριστό, που αναπαρίσταται απλά. Κοντά μαλλιά, φαίνεται αρκετά χαλαρός. Δε φαίνεται τραυματισμένος, δεν είναι καρφωμένος στον σταυρό, δε βλέπουμε ούτε αγκάθινο στεφάνι ούτε καρφιά. Φαίνεται να κυματίζει στο διάστημα, σαν να είναι κολλημένος στο σταυρό. Χωρίς διακοσμητικά στοιχεία, τίποτα που να εμποδίζει τη όραση του θεατή. Η σχέση που δημιουργεί ο θεατής με τον πίνακα είναι άμεση. Είναι ένας πίνακας βαθιάς ανθρωπιάς, σεμνός, με ένα δραματικό θέμα: τη σταύρωση.
Αυτό φίλοι μου είναι τέχνη. Η λειτουργία ενός έργου τέχνης ξεπερνά, ως γνωστόν, την αποστολή της απεικόνισης .Τέχνη είναι να μπορείς να μεταμορφώσεις ένα κλασικο θέμα ,με τολμη ,σε μια δύναμη ομορφιάς και φωτος. Να γίνεται το εργο σου μια μήτρα όπου θα γεννηθούν αισθηματα δέους.
Η τέχνη είναι άκρως νοητική.
Το να δημιουργήσεις ένα τέτοιο έργο τέχνης εξαρτάται από τον καλλιτέχνη.Από τις δεξιότητες του και τις προκαταλήψεις του.
Και το τελευταίο ,που δεν είναι καθόλου άσχετο. Οι γιαγιάδες μου ήταν από τη Σμύρνη .Η γιαγια μου η Αθηνά ,που ζούσε μαζί μας στο σπίτι μας,ήταν αποφοιτος του Κεντρικού Παρθεναγωγειου Σμύρνης,ένα κορυφαίο ελληνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα που λειτούργησε από το 1830 έως τη Μικρασιατική καταστροφή .Αποκλήθηκε « Φάρος της Ανατολής».
Η γιαγιά μου λοιπόν μου έλεγε : « Τρία πράγματα δεν θα προσβάλλεις ποτέ σε έναν άνθρωπο.Τη πατρίδα του,τη θρησκεία του και τη οικογένεια του».
Άλλοι άνθρωποι,άλλες εποχές.Σήμερα οι άνθρωποι επειδη δεν μπορούν να παραξουν πολιτισμό,αναζητούν τη δημοσιότητα,την αναγνωρισιμότητα μέσω της χυδαιότητας,του θράσους,της προσβολής ,της συκοφαντίας,του ψέματος.
Το ζουμε καθημερινά και στη πολιτική ζωή του τόπου μας.
Όμως εγω συμφωνώ με τον μεγάλο Ρώσο ποιητή Fyodor Dostoevsky :
« Η όμορφια θα σώσει το κόσμο».
Η ομορφιά, είτε βρίσκεται στη φύση, είτε στην τέχνη, είτε στις ανθρώπινες πράξεις, έχει τη δύναμη να προκαλεί βαθιές συναισθηματικές τομές. Ξεπερνάει τα τετριμμένα και αγγίζει τον πυρήνα της ύπαρξής μας, ανυψώνοντας το πνεύμα μας και υπενθυμίζοντάς μας την εγγενή καλοσύνη και αρμονία στον κόσμο.
Καλημέρα συμπατριώτες.”
Βιργινία Αναγνώστου
