Ας το πάμε από την αρχή…
Υπουργοί μεταφορών απο το 2000..
Κ Καραμανλής
Χ Σπίρτζης
Ε Στυλιανίδης
Κ Χατζηδάκης
Μ Λιάπης
Χ Βερελής
Αδιαφόρησαν για την λειτουργία του ελέγχου κίνησης σιδηροδρόμων…Εμετρήθησαν, εζηγήθηκαν αποδείχτηκαν μικροί, και ανεπαρκείς , τίθενται εκτος καθε πολιτικης ασχολίας..Οκ , καλοί ανθρωποι ,ευγενεις…Σπιτια τους όμως και στα “περίπτερα” τους , να ασχοληθούν με την οικογένεια τους….
Στη συγκεκριμένη γραμμή δεν λειτουργεί η σηματοδότηση και η τηλεδιοίκηση, τα βασικά μέσα ασφαλείας που προστατεύουν τα τρένα από ατυχήματα..
Στη συνέχεια…
Όταν μιλάμε για αξιολόγηση στο δημόσιο, μιλάμε για επί το έργο εκτίμηση των δυνατοτήτων κάθε “σταθμάρχη”, σιδηροδρομικού σταθμού, σχολείου, υπηρεσίας, τμήματος, υπουργείου ή ό,τι άλλου πριν αυτός “σκοτώσει” ανθρώπους ή συνειδήσεις…!
Πέφτουμε από τα σύννεφα που υπάρχουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ανεκπαίδευτα βύσματα 50+ που περιφέρονται από υπηρεσία σε υπηρεσία …
Επί 50 ολόκληρα λεπτά έψαχναν να βρουν σε ποιο κομμάτι της διαδρομής βρίσκεται το τρένο.!!
Ομως, ο σταθμάρχης φταίει για το ότι δεν γύρισε ένα κλειδί.
Για το ότι αυτό ήταν αρκετό για να οδηγήσει στον θάνατο 42 νέους ανθρώπους φταίει το κράτος μας και οι αρμόδιοι πολιτικοί που τόσα χρόνια χώνουν ανέχτηκαν τα πάσης μορφής βύσματα στον ΟΣΕ για τυς ψήφους και το πολιτικό κόστος..
Ομως μακάρι το πρόβλημα της χώρας να ήταν μόνον ένας σταθμάρχης, ένα μοιραίο λάθος, ένας υπουργός ή μία κακή στιγμή…
Πρέπει να πέσουν πολλά, πάρα πολλά κεφάλια αυτή την φορά.
Για άλλη μια φορά αποδείξαμε στους εαυτούς μας ότι είμαστε η τελευταία χώρα στην υφήλιο…
Μια σιδηροδρομική γραμμή έχουμε, Αθήνα-Θεσσαλονίκη και δεν μπορούμε να την λειτουργήσουμε σωστά και με ασφάλεια.
Μπάτε σκύλοι αλέστε.
Και μετά ψάχνουμε να βρούμε τι γίνεται με ζητήματα ασφαλείας, μυστικές υπηρεσίες και υβριδικές απειλές…
Τυχαία ζούμε αδέρφια..
