“Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2010 και ενώ η οικονομική κρίση είχε αρχίσει να βαθαίνει στη χώρα, ο Θεόδωρος Πάγκαλος έσπευσε να απαντήσει στον γενικό κοινωνικό προβληματισμό για το πως η χώρα είχε κατασπαταλήσει τους διαθέσιμους πόρους της, διατυπώνοντας, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της «Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης» σχετικά με τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κατάργηση και τη συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα, την εξής άποψη:
«Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας, “πώς τα φάγατε τα λεφτά;”, που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής», προκαλώντας θύελλα πολιτικών αντιδράσεων, καθώς περιέγραψε τη χρεοκοπία της χώρας ως αποτέλεσμα του πελατειακού συστήματος, της διαφθοράς και της διόγκωσης του δημοσίου τομέα.”
Η παραπάνω διάσημη ατάκα του Θεόδωρου Πάγκαλου δεν διέφερε από αυτή που ο συνονόματός του Σκυλακάκης ανέλυε, την εποχή που ηγούταν της Δράσης, ότι δηλαδή ο προϋπολογισμός ψηφίζονταν γύρω στο 2,5% ελλειματικός και εκτελούταν 4-5% ελλειματικός επί σειρά ετών με τη διαφορά να καλύπτεται με υπερδανεισμό.
Τα ανωτέρω είναι απόδειξη ότι ακόμη και μέσα από τα κόμματα εξουσίας δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα στην κατεστημένη πρακτική συναλλαγής με τους ψηφοφόρους-πελάτες.
Επειδή ακριβώς η πρακτική αυτή εξασφαλίζει την επιβίωση των κομμάτων εξουσίας, ως εταιριών που παρέχουν υπηρεσίες, δεν προτίθενται να την αλλάξουν. Αντίθετα, θα λοιδωρήσουν κάθε φωνή (όπως της Δημιουργίας) που θα επισημαίνει ότι μακροπρόθεσμα αυτό είναι εις βάρος της χώρας και των ψηφοφόρων, πελατών ή μη.
Τι σας ενοχλεί; Η πρακτική ή η αποκάλυψή της;