Μέχρι σήμερα γράφαμε ότι “η ημέρα της φορολογικής ελευθερίας φτάνει κάθε χρόνο και αργότερα”. Ωστόσο, τα φετινά στοιχεία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών ανατρέπουν την φράση που χρησιμοποιήσουμε περισσότερα από 10 χρόνια, καθώς η ημέρα της φορολογικής ελευθερίας είναι σήμερα και ήρθε 14 μέρες νωρίτερα από ότι το 2022. Συγκεκριμένα, φέτος δουλέψαμε 171 ημέρες από τις 365 του χρόνου για να πληρώσουμε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές έναντι 185 ημέρες το 2022.
Οι 171 ημέρες εργασίας για το κράτος που προβλέπονται για το 2023 είναι η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση από το 2011, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 169 ημέρες. Αν συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, τότε οι 178 ημέρες εργασίας για το κράτος που προβλέπονται για το 2023 είναι η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση από το 2007, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 177 ημέρες.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Προγράμματος Σταθερότητας 2023, που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Απρίλιο του 2023, τα συνολικά έσοδα από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές το 2023 αναμένεται να ανέλθουν στα €86,8 δις, τα οποία κατανέμονται ως εξής:
- €37,4 δις από έμμεσους φόρους (το 43,1% των συνολικών εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές),
- €21,3 δις από άμεσους φόρους (το 24,5% των συνολικών εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές),
-€27,9 δις από ασφαλιστικές εισφορές (το 32,1% των συνολικών εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές), και
- €222 εκ. από φόρους επί του κεφαλαίου (το 0,3% των συνολικών εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές). Το Καθαρό Εθνικό Εισόδημα για το 2023 προβλέπεται να ανέλθει στα €186,4 δις. Από τη διαίρεση των κρατικών εσόδων από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές με το προβλεπόμενο Καθαρό Εθνικό Εισόδημα, προκύπτει ότι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες το 2023 θα εργαστούν 171 ημέρες για το κράτος. Η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2023 είναι συνεπώς η 21η Ιουνίου.
Τα αποτελέσματα της έρευνας
· Η 21η Ιουνίου είναι η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2023, σύμφωνα με τις προβλέψεις της κυβέρνησης για τα έσοδα από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Για 171 από τις 365 μέρες του έτους θα εργαστούμε για το κράτος, δύο εβδομάδες λιγότερο απ’ ότι το 2022.
· Αν συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για το 2023, το οποίο αντιπροσωπεύει μελλοντικούς φόρους, τότε η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2023 έρχεται μία εβδομάδα αργότερα, την 28η Ιουνίου.
· Σύμφωνα με τα απολογιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2022 εργαστήκαμε για το κράτος 185 ημέρες (ΗΦΕ: 5 Ιουλίου), ενώ αν συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, τότε η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2022 ήρθε 10 ημέρες αργότερα, την 15η Ιουλίου.
· Το 2022 πληρώσαμε 2 φορές περισσότερα σε φόρους και εισφορές απ’ ό,τι για τις βασικές μας ανάγκες. Συγκεκριμένα, τα νοικοκυριά ξόδεψαν το 2021 €44,1 δις για τις βασικές τους ανάγκες, ενώ σε φόρους και εισφορές έδωσαν τα διπλάσια το 2022.
· Οι 171 ημέρες εργασίας για το κράτος που προβλέπονται για το 2023 είναι η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση από το 2011, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 169 ημέρες. Αν συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, τότε οι 178 ημέρες εργασίας για το κράτος που προβλέπονται για το 2023 είναι η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση από το 2007, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 177 ημέρες.
· Η ανταποδοτικότητα των φόρων στην Ελλάδα είναι χαμηλή. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ η ικανοποίηση των Ελλήνων πολιτών στην πανδημία (2020) από τις υπηρεσίες του κράτους στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι η μικρότερη και στις υπηρεσίες στο σύστημα υγείας η δεύτερη μικρότερη ανάμεσα σε 35 αναπτυγμένες οικονομίες.
Σχολιάζοντας τα φετινά αποτελέσματα, ο Εκτελεστικός Διευθυντής του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών Νίκος Ρώμπαπας δήλωσε:
“Η σημαντική φετινή μείωση της φορολογικής ελάφρυνσης στη χώρα μας, εφόσον βεβαίως οι σχετικές προβλέψεις επιβεβαιωθούν από τα τελικά δεδομένα, είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση καθώς οδηγεί σε αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών και ενθαρρύνει τις επενδύσεις και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η πρόκληση πλέον είναι η μείωση των φορολογικών βαρών να συνεχιστεί και ταυτόχρονα να βελτιωθεί ουσιαστικά η ποιότητα των παρεχόμενων από το κράτος υπηρεσιών στους πολίτες, μέσα από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών και πρακτικών και την ενίσχυση του θεσμού της αξιολόγησης”.
