Αναμφισβήτητα ζούμε στην εποχή της υπερπληροφόρησης και της συνεχόμενης ροής ειδήσεων. Τις περισσότερες φορές όμως το σύνολο μίας κοινωνίας καταλήγει στην χαύνωση και την παθητική αδράνεια. Φταίνε άραγε μόνο τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, οι ειδήσεις και τα τηλεσκουπίδια που αναπαράγονται και μας παρουσιάζουν;
Βέβαια στον κόσμο της εικόνας, της βαριάς βιομηχανίας του «θεαθήναι» όλα είναι ρευστά αλλά και καλοδεχούμενα! Ήρθε λοιπόν για ακόμα μία φορά να συμπληρώσει την καθημερινότητά μας αυτή η μορφή διασκέδασης και ικανοποίησης των reality shows! Αυτή η προώθηση λοιπόν της «επιτυχίας» δίχως κόπο, της αναγνωσιμότητας και της δημοσιότητας έρχεται με τραγικό τρόπο να αναδείξει την υποβάθμιση της κοινωνίας μας και την αποχαύνωση του κοινού από ό,τι βρεθεί μπροστά του!
Και επιβεβαιώνεται στην ελληνική κοινωνία ότι «το μη χείρον, βέλτιστον»! Αποδεχόμαστε και ταυτιζόμαστε με καταστάσεις που ενώ ίσως αναγνωρίζουμε και κατανοούμε ότι δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να μας προσφέρουν, να αποτελούν μία διέξοδο από χειρότερα προβλήματα που είτε δεν θέλουμε είτε δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε! Και έτσι, με καθημερινή επικαιρότητα τις προσωπικές εμπειρίες των παικτών των reality shows, οι πολίτες εφησυχάζουν και αφήνονται σε ανούσιους περισπασμούς κυρίως σε περιόδους όπου η ουσιαστική ενημέρωση χρήζει να είναι στη πρώτη γραμμή!
Η κριτική σκέψη χάνεται, μέσα στις ατελείωτες ώρες παρακολούθησης τηλεσκουπιδιών, οι τρέχουσες εξελίξεις σοβαρών ζητημάτων καταλήγουν να είναι άλλη μία βαρετή είδηση ή αναμενόμενη καθώς το κοινό νιώθει να πνίγεται από οικονομικά προβλήματα, κρίσεις άγχους στην καθημερινότητα και εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό τους ο καθένας!
Η μόδα των social media έχει καταστήσει τον κιτρινισμό ως παραδοχή και πολλές φορές διέξοδο από προβλήματα της καθημερινότητας! 2.500.000 Έλληνες παρακολούθησαν με αμείωτο ενδιαφέρον την έναρξη του reality show “Big Brother”. Τα ποσοστά βέβαια στις ηλικίες 18-24 ήταν τα υψηλότερα!! Σε μία ηλικία όπου ο νους θα έπρεπε να δέχεται ερεθίσματα πολύ διαφορετικά από αυτά που τους «πλασάρει» το μιντιακό καθεστώς!
Η χαμένη τιμή της τηλεόρασης, μέσα από την υπερπληροφόρηση, την εκμετάλλευση και την παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, τον εντυπωσιασμό, τα φθηνά πρότυπα και την κυνικά επιδίωξη της κερδοφορίας πάση θυσία!
