του Κώστα Κάππου
Ρε κομματόσκυλα πάσης απόχρωσης, μπορεί να λέτε τις ανοησίες σας στην κόρη μου και τα παιδιά μας γενικότερα, με συγκινητικά βιντεάκια, με ψέμματα, με θεωρίες συνωμοσίας και άλλα σάπια, αλλά όχι και σε εμένα και τους συνομηλίκους μου.
Λες και θα ξεχάσουμε ότι η Ολυμπιακή, ο ΟΣΕ, ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, τα Ταχυδρομεία, η ΕΡΤ, η ΕΥΔΑΠ και άλλες “επιχειρήσεις του Δημοσίου” έγιναν επί 40 χρόνια τα σημεία που στέλνατε τους κομματικούς σας σφουγγοκωλάριους να εξασφαλίσουν μια δουλειά μπέϊκη και ανώδυνη.
Και δεν λέω φυσικά ότι όλοι αυτοί οι Οργανισμοί απασχολούσαν ΜΟΝΟ άχρηστους, οι περισσότεροι ίσως εξ αυτών εκτιμούσαν το ψωμί που κέρδιζαν, αλλά καταφέρατε και τα κάνατε όλα κωλοχανείο.
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί ούτε αποτελεσματική εκπαίδευση και πιστοποίηση υπήρχε στα περισσότερα πόστα και οι “προαγωγές” γίνονταν με τριετίες και ευνοιοκρατία
Γιατί, όσο οι Κυβερνήσεις εναλλάσσονταν, ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ, ανεξάρτητα από πολιτικό χώρο, έγιναν γουρούνια με την ίδια μούρη και απαιτούσαν τα ίδια ακριβώς από κάθε Κυβέρνηση.
Συριζαίοι της ΔΑΚΕ, Συριζαίοι της ΠΑΣΚΕ, Συριζαίοι του ΠΑΜΕ, Συριζαίοι του Σύριζα. Με τον ένα να καλύπτει τον κώλο του άλλου, γιατί η μάσσα μπορούσε να μοιραστεί και να καλοπερνάνε ΟΛΟΙ, ανεξάρτητα του ποιος Κυβερνούσε.
Κι αυτό έλεγαν, κατάμουτρα, στον κάθε Υπουργό. “Εσύ μικρέ είσαι εδω για 4 χρονάκια, εμείς για 30 κι αν πιστεύεις ότι θα αλλάξεις κάτι, θα σε κάνουμε να βλαστημήσεις το γαλα της μάνας σου”
Από καλό φίλο γνωρίζω ότι συνδικαλιστάδες της ΕΥΔΑΠ απειλούσαν να πλημμυρίσουν το Λεκανοπέδιο αν δεν ικανοποιούσε τα αιτήματά τους ο Υπουργός και όταν η σύζυγος του φίλου αυτού, ανέλαβε να κάνει εσωτερικό έλεγχο στην Εταιρεία, της έκοψαν τα σωληνάκια των φρένων!!
Οπότε, ξεχάστε τα ιδεολογικά σας, φίλοι μου, ο Εχθρός και το καρκίνωμα είναι αυτές οι συντεχνίες που εκβιάζουν κόμματα, Κυβερνήσεις και την Κοινωνία και ΑΥΤΟΙ πρέπει να εκλείψουν, γιατί ΔΕΝ πρόκειται περί επαγγελματικών ενώσεων αλλά περί ΜΑΦΙΑΣ.
Μιας Μαφίας που μόνο ξύλινο λόγο και απαρχαιωμένες ιδέες έχει να προσφέρει, με χυδαία χωριάτικη προφορά που μου σηκώνει την τρίχα κάθε φορά που τους ακούω στην τιβί
