Οι τοπικές αρχές διερευνούν λύσεις ώστε τα οφέλη της υπαίθριας μάθησης και του παιχνιδιού να συνδυαστούν με τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας στην πανδημία.

Στη Σκωτία, παρόλο που η πρώτη υπουργός Νίκολα Στέρτζιον έχει προειδοποιήσει ότι τα σχολεία ίσως να μην ανοίξουν ξανά μέχρι τον Αύγουστο, τοπικές αρχές εξετάζουν την προοπτική του υπαίθριου μαθήματος, ως ένα πιθανό μέτρο τήρησης της κοινωνικής απόστασης στη διάρκεια της πανδημίας του νέου κορονοϊού.
© AP Photo / Invision/Rich Fury
Παραμύθια για την καραντίνα: Η Μίλα Γιόβοβιτς διαβάζει κλασική ρωσική ποίηση για παιδιά – Βίντεο

Όπως σχολίασε σχετικά η υπουργός Παιδείας της Σκωτίας, Μαρί Τοντ: «Υπάρχει ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός υπαίθριων και ημι-υπαίθριων χώρων φροντίδας παιδιών στη Σκωτία. Αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να έχει πολλά οφέλη για τη διατήρηση της κοινωνικής απόστασης και την ελαχιστοποίηση του κινδύνου μετάδοσης, καθώς κάνουμε τη μετάβαση από την καραντίνα στο σχολείο. Ενώ οι ειδικοί υπαίθριοι παιδικοί σταθμοί είναι προσαρμοσμένοι στις ανάγκες των παιδιών που περνούν όλη τη μέρα στο ύπαιθρο, άλλες δομές εξετάζουν τώρα τρόπους να υιοθετήσουν την πρακτική τους, ώστε τα παιδιά να περνούν περισσότερο χρόνο σε κήπους και υπαίθριους παιδότοπους».
Επιστροφή στη φύση

Όπως επισημαίνει νέο ρεπορτάζ του Guardian, η μάθηση στο ύπαιθρο χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στη Σκωτία – παρά, να προσθέσουμε εμείς, τις αντίξοες για τα δεδομένα του Νότου καιρικές συνθήκες.

Εκπαιδευτές και νομοθέτες δρουν σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα που καταδεικνύουν όλο και περισσότερα οφέλη της υπαίθριας μάθησης, από τη βελτίωση της όρασης μέχρι την ικανότητα εκτίμησης των κινδύνων, αλλά το συγκεκριμένο μοντέλο ίσως δώσει τη λύση και για μια πιο ασφαλή επιστροφή στο σχολείο.
Απολύμανση στο 41ο Λύκειο Αθηνών. Α’ & Β’ Λυκείου επιστρέφουν στο σχολείο στις 18 Μαΐου

Επιστροφή στο σχολείο: Τέλος τα κυλικεία, τα παιχνίδια με μπάλα και η προσευχή στο προαύλιο

Τα λεγόμενα σχολεία του δάσους, που εστιάζουν στο παιχνίδι, την εξερεύνηση και τη μάθηση μέσα στη φύση, είναι ένα από τα εκπαιδευτικά μοντέλα υπαίθριας μάθησης, ιδιαίτερα διαδεδομένα σε σκανδιναβικές χώρες. Τα τελευταία χρόνια κερδίζουν έδαφος και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ζόι Σιλς, διευθύντρια του σχολείου του δάσους Earthtime στη σκοτσέζικη πόλη Έλγιν, μας παρουσιάζει ένα ακόμα πλεονέκτημα, δεδομένων των νέων συνθηκών: «Όταν έχεις τον κόσμο της φύσης στα ακροδάχτυλά σου, δεν χρειάζεσαι τόσο πολλά παιχνίδια, γεγονός που σημαίνει λιγότερες επιφάνειες διασποράς του ιού».

Μια άλλη εκπαιδευτικός, η Κάμερον Σπραγκ, εκπρόσωπος παιδικού σταθμού στο Εδιμβούργο που επίσης εστιάζει στο υπαίθριο παιχνίδι, μας υπενθυμίζει: «Ο έλεγχος των λοιμώξεων είναι ευκολότερος στο ύπαιθρο: δεν έχουμε ποτέ καταστάσεις όπου ένα παιδί παθαίνει ανεμοβλογιά και μετά κολλάει το ένα τρίτο του σχολείου». Η ίδια προσθέτει πως «τα περισσότερα πράγματα μπορείς να τα διδάξεις στο ύπαιθρο, αρκεί να σκεφτείς δημιουργικά».