ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ (1936~2025)
.
Έχω μια ιδέα και την καταθέτω:
Αντί για 4ήμερο πένθος και μεγαλοπρεπή κηδεία του Κώστα Σημίτη, να σταματήσουν τη λειτουργία τους για μία μέρα, όλα τα έργα που έγιναν επί πρωθυπουργίας του, κάτι σαν ενός λεπτού σιγή.
Να κλείσει η Γέφυρα Ρίου-Αντίρριου.
Να κλείσει η Αττική Οδός.
Να κλείσει το Ελ. Βενιζέλος.
Να κλείσει η Εγνατία Οδός.
Να κλείσει το Μετρό της Αθήνας.
Να κλειδώσουμε τα Ολυμπιακά έργα κι ας τα έχουμε απαξιώσει.
Να γίνουν λοιπόν όλα αυτά για να δούμε αν μπορεί να λειτουργήσει, έστω για μια ώρα αυτό το ταλαίπωρο Κράτος. Παράλληλα να κάνουμε μια σύγκριση για τα έργα που έγιναν στην τελευταία 20ετία.
Μόνο ευγνωμοσύνη νιώθω για τον άνθρωπο αυτόν. Ήρθε στην πολιτική σχετικά φτωχός και είμαι σίγουρος πως έφυγε φτωχότερος. Μέχρι και το μισθό του καθηγητή, που τον πρόσφερε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, τον ξεκοκκάλιζαν κάτι λαμόγια εκεί μέσα.
Χάρη σ’ αυτόν είμαστε στη ζώνη του Ευρώ, και η Κύπρος στη ΕΕ.
Είναι αυτός που δεν δίστασε να τα βάλει με την Εκκλησία για το θέμα των ταυτοτήτων και της μη αναγραφής του θρησκεύματος, κάτι που σήμερα μοιάζει πολύ λογικό.
Επιχείρησε και την αναμόρφωση του ασφαλιστικού σε συνεργασία με τον Τ. Γιαννίτση και τον Γ. Σπράο, αλλά βρήκε καθολική αντίδραση απ’ όλα τα πολιτικά κόμματα, ακόμα και μέσα από το ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να ανασταλούν οι μεταρρυθμίσεις και να φτάσουμε στα σημερινά χάλια.
Πολλοί του χρεώνουν τα Ίμια και δεν σκέφτονται ότι τα γεγονότα αυτά έγιναν λίγες μέρες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από αυτόν. Ο ίδιος ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, βοηθός του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, είχε πει αργότερα στον Πάγκαλο ότι η Αμερική είχε κλειδωμένα τα όπλα και δεν θα επέτρεπε κάποιο θερμό επεισόδιο. Σ’ αυτούς τους ίδιους επικριτές, δεν τους κακοφαίνονται οι τεμενάδες του Γεραπετρίτη στον Ερτογάν ούτε τα σύμφωνα φιλίας του Μητσοτάκη, που ξεπλένουν την αναθεωρητική και επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και ξεμπλοκάρουν την πώληση των F16 και των Eurofighter σ’ αυτήν. Δεν τους κακοφαίνεται που γίναμε ξένοι στη δική μας θάλασσα το Αιγαίο. Χρειαζόμαστε βλέπεις, εθνική στρατηγική για το Αιγαίο και για τις γειτονικές χώρες και δεν την διαθέτουμε. Για να γίνει όμως αυτό, δεν φτάνουν οι ενέργειες ενός πρωθυπουργού. Πρέπει να συμβάλουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και όλο το φάσμα της αντιπολίτευσης.

  • Ναι αλλά το Χρηματιστήριο; θα πουν μερικοί.
  • Ναι, τι; Ευθύνεται ο πρωθυπουργός για τη βλακεία που δέρνει τον κάθε κουτοπόνηρο που θεωρεί ότι μπορεί να πλουτίσει χωρίς να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι του και δεν έχει την παλικαριά να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του και τη ρίχνει αλλού;
    Στο σημείο αυτό να πω ότι το δράμα του Χρηματιστηρίου είχε και ένα θετικό. Επειδή οι πάντες έχωναν τα λεφτά τους εκεί και δεν τα έριχναν στην κατανάλωση, ο πληθωρισμός έπεσε στο 3% περίπου, από 9% που τον παρέλαβε ο Σημίτης το 1996 και έτσι μπορέσαμε να μπούμε στο Ευρώ γιατί επιτεύχθηκε και το τελευταίο κριτήριο της συνθήκης του Μάαστριχτ (τα άλλα αφορούσαν το δημοσιονομικό έλλειμα, το δημόσιο χρέος και οι συναλλαγματικές ισοτιμίες). Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
  • Ναι αλλά ήταν αρχιερέας της διαπλοκής!
  • Όχι δεν ήταν! Το μόνο του αμάρτημα ήταν που άφησε αυτά τα καθάρματα του κοινού ποινικού δικαίου, να αλωνίζουν μέσα στην Κυβέρνηση του. Ονόματα να μη λέμε, είμαστε μικρή χώρα και γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Πώς να κάνεις ζάφτι όμως όλη αυτή τη φάρα, όταν είσαι μόνος κι έρημος; Ήταν πρωθυπουργός της χώρας και δεν μπορούσε να επισκεφθεί την πόλη μου τη Δράμα, γιατί όλα τα Πασοκόσκυλα ήταν φανατικοί οπαδοί του μεγαλολαμόγιου του Τσοχαντζόπουλου και τον είχαν κηρύξει persona non grata. ΑΚΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΣΟΚΟΣΚΥΛΑ;
    .
    Ο Σημίτης ήταν ένα μεταλλαγμένο κύτταρο του πολιτικού συστήματος, που συνήθως βγάζει μόνο κοπριές στο πολιτικό μεϊντάνι, αλλά μια φορά στα 100 χρόνια γίνεται κάποιο μπέρδεμα και βγαίνει και ένας πρωθυπουργός που αγαπάει τον τόπο του, που είναι αφοσιωμένος στο καθήκον του.
    Ο Σημίτης ήταν ο Κιγκινάτος της Ελλάδας.
    Αιωνία του η μνήμη!