Μια από τις παμπάλαιες μεθόδους βασανισμού που χρησιμοποίησαν στη Σκωτία του 19ου αιώνα ήταν η «μπότα».
Πρόκειται για μια μπότα φτιαγμένη από σίδερο, η οποία αγκάλιαζε την πατούσα και και την κάτω γάμπα, ενώ ο τρόπος λειτουργίας της ήταν τρομαχτικά απλός.
Ο συγγραφέας του 19ου αιώνα σερ Γουόλτερ Σκοτ περιγράφει το 1816 αυτό το μαρτύριο στο βιβλίο του «Old Mortality», σε ένα φανταστικό επεισόδιο, το οποίο πρέπει να βασιζόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου σε πραγματικά περιστατικά. Η ανατριχιαστική περιγραφή «Ο δήμιος έκλεισε τη γάμπα και το γόνατο μέσα σε μια σφιχτή σιδερένια θήκη και μετά, τοποθετώντας μια σφήνα απ’το ίδιο υλικό ανάμεσα στο γόνατο και στην άκρη του μηχανήματος, πήρε στα χέρια του ένα σφυρί και περίμενε εντολές.
Ένας γιατρός πήρε θέση απ’ την άλλη μεριά της καρέκλας του θύματος, γύμνωσε το μπράτσο του και τοποθέτησε τον αντίχειρά του στη φλέβα για να μπορεί να ρυθμίζει το βασανιστήριο σύμφωνα με τις αντοχές του ασθενούς του.
Όταν έγιναν αυτές οι προετοιμασίες, ο πρόεδρος περιέφερε το βλέμμα στο Συμβούλιο σαν να επιζητούσε την επιδοκιμασία του και κρίνοντας από τις βουβές καταφατικές κινήσεις των κεφαλιών έκανε νόημα στο δήμιο, ο οποίος κατέβαζε με δύναμη το σφυρί του στη σφήνα, χώνοντας την ανάμεσα στο γόνατο και στη σιδερένια μπότα, όπως ήταν φανερό απ’τον ιδρώτα του πλημμύρισε το μέτωπο και τα μάγουλα του θύματος.»
Η περιγραφή του Σκοτ, αν και ατμοσφαιρική και σωστή στις τυπικές της λεπτομέρειες, αντικατοπτρίζει μόνο χλωμά την πραγματικότητα του βασανιστηρίου, που ένας σύγχρονος σχολιαστής αποκάλεσε «το μαρτύριο του οστού και του χυμένου μυελού». Κάρφωναν μια – μια σιδερένιες ή ξύλινες σφήνες που μπορούσαν να φτάσουν τις έντεκα ή και παραπάνω…
