Του Γιώργου Κράλογλου
Η Τράπεζα της Ελλάδος βλέπει τους ιδιώτες “κλειδί” στην αξιοποίηση χρηματοδοτήσεων. Η αριστερή αντιπολίτευση βλέπει ύποπτα συμφέροντα. Βγάλε άκρη.
Δεν πρόκειται για ιστορίες του παρελθόντος, με αμαρτήματα στην πολιτική και την οικονομία που τις σέρνουμε ως τα σήμερα.
Συνέβησαν χθες και προχθές και βρίσκονται στην τρέχουσα επικαιρότητα ως σκέψεις για την Ελλάδα. Την Ελλάδα του σήμερα αλλά και της επόμενης ημέρας από την πανδημία.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Greek Business File θεωρεί ότι, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Μηχανισμός Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας είναι το πρώτο, έστω και μικρό, βήμα προς μια πιο ομοσπονδιακή δημοσιονομική πολιτική στην Ευρώπη.
Και στην ερώτηση αν κρίνει ότι θα καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε σωστά τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις και στην Ελλάδα απαντάει αβίαστα ότι πέρα από τα σχέδια του κράτους χρειάζεται και η συμμετοχή και του ιδιωτικού τομέα. Οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να έχουν προετοιμαστεί με κατάλληλα σχέδια για επενδύσεις σε έργα σχετικά με τον ψηφιακό μετασχηματισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση ενέργειας, τη διαχείριση απορριμμάτων, και το “τρίγωνο της γνώσης” που είναι η έρευνα, η καινοτομία και η εκπαίδευση.”
Βάζουμε άνω τελεία, στην άποψη για τον ρόλο του ιδιωτικού τομέα και στο “τρίγωνο της γνώσης”, για να περάσουμε σε ένα άλλο σημείο της επικαιρότητας των ημερών .
Στο προχθεσινό μήνυμα που εξέπεμψε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας με παρέμβασή του σε διαδικτυακή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ (“Πόλεμος” για το σχέδιο Κεραμέως μεν… αλλά) εντάσσοντας τις μεταρρυθμιστικές αλλαγές της κυβέρνησης (για να αξιοποιηθούν και χρηματοδοτήσεις Ε.Ε) στην Οικονομία, στην Υγεία και την Παιδεία, σε εκείνα που ωφελούν μόνο τα ιδιωτικά συμφέροντα. Και δεσμεύθηκε ότι εάν επιστρέψει στην εξουσία, θα καταργήσει τις μεταρρυθμίσεις.
Γνωρίζω πολύ καλά τον αντίλογο. Τι περιμένεις να πει η αριστερή αντιπολίτευση, τώρα μάλιστα που ούτε το Αστεροσκοπείο… είναι σε θέση να διακρίνει ξανά, κυβέρνηση αριστεράς και προόδου, (της μορφής τουλάχιστον που πειραματίσθηκε στην πλάτη μας, 2015-2019, και πληρώσαμε εμείς τα σπασμένα).
Ωστόσο πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε δύο σημαντικά πράγματα. Και για το σήμερα του τόπου και για το άγνωστο που θα προκύψει μετά την πανδημία.
Αρχικά ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Μας βλέπουν, μας ακούν και μας διαβάζουν όλοι εκείνοι που (ακόμη τουλάχιστον) κατοικούν μεν στην Ελλάδα, αλλά βλέπουν τη μοίρα να τους χαμογελάει έξω από αυτή.
Μας βλέπουν όμως και μας ακούν και οι εκτός Ελλάδος. Αυτοί που έχουμε ανάγκη να φέρουν κεφάλαια να τα επενδύσουν στις ελληνικές ευκαιρίες ή να συνεργαστούν με την εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα (μεγάλου ή μεσαίου και μικρού μεγέθους) για να δράσουν, μέσω της Ελλάδας, στην Ευρώπη (Ασιάτες, Άραβες, και άλλοι που αναζητούν πρόσβαση προς την Ε.Ε.).
Ποιες μπορεί να είναι οι αντιδράσεις των δύο αυτών μεγάλων μερίδων των παρατηρητών μας (σημερινοί νέοι της Ελλάδας με προβληματισμό καριέρας και όχι μπαχαλάκηδες και ενδιαφερόμενοι να κάνουν την Ελλάδα γέφυρα προς την Ευρώπη) όταν η κεντρική σου Τράπεζα κρίνει επιβεβλημένη τη συμμετοχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην αξιοποίηση ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων αλλά η αξιωματική σου αντιπολίτευση εμφανίζεται να μάχεται με κάθε τρόπο την ιδιωτική οικονομία προκειμένου να πείσει και για τον σταλινισμό της…
Ποιος προβληματισμός θα επικρατήσει όταν η αξιοποίηση ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων θα χτιστεί πάνω και σε αίολα μεταρρυθμιστικά νομοθετήματα (τα οποία θα συνδέουν τις ενισχύσεις και με την υγεία και με την παιδεία και την έρευνα) αφού το πιθανό επόμενο κόμμα εξουσίας, ως αριστερό, δεσμεύεται να γκρεμίσει και τις μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις της σημερινής κυβέρνησης, στις οποίες θα βασιστούν ενισχύσεις, παροχές, χρηματοδοτήσεις και δανεικά της Ε.Ε, για την ανάκαμψη της οικονομίας, λογικά μετά το 2022.
Τι απαντάς στη διάχυτη αμηχανία ξένων που τυχόν κοιτούν και επενδυτικά την Ελλάδα ή των νέων παιδιών της Ελλάδας που θέλουν να αξιοποιήσουν ό,τι κεφαλαιοποίησαν με ανώτατες σπουδές (εντός και εκτός Ελλάδας). Μην ανησυχείτε; Αυτά είναι συνηθισμένα στην Ελλάδα αλλά δεν πιάνουν τόπο, γιατί αριστεροί (όπως τους ξέρατε από την προηγούμενη 4ετία) δεν ξαναβλέπουν κυβέρνηση; Και αν γίνουν κυβέρνηση (με άλλο σχήμα) θα τα καταπιούν με τις γνωστές αριστερές κωλοτούμπες; Τα λες. Αλλά θα σε πιστέψουν;
