Αμαρτία είναι η αίσθηση αναξιότητας που κατακλύζει κάθε τόσο την ύπαρξή σου…
Είναι η αίσθηση ότι είσαι λίγη ή λίγος μπροστά στα όμορφα και παράτολμα της Ζωής …
Το να συντάσσεσαι σιωπηλά και να παραδίνεσαι στις γνώμες των Άλλων, γιατί εκείνοι ξέρουν καλύτερα από εσένα,γιατί καταβάθος,διστάζεις να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου…
Αμαρτία είναι να φοβάσαι την Ελευθερία, και μαζί με αυτή,το δικαίωμα στο Λάθος και την Αποτυχία…
Το να διστάζεις να αγγίξεις την Ευτυχία,γιατί καταβάθος σε έχουν πείσει οτι η Δυστυχία είναι η μόνη εφικτή κατάσταση για σένα…
Αμαρτία είναι να απαρνιέσαι τον εαυτό σου για την Ύλη, και ύστερα, να κατηγορείς εκείνη για τις αγιάτρευτες ανασφαλειές σου…
Αμαρτία είναι να Ύποκρίνεσαι, αντί να Είσαι,πέφτοντας στη μαύρη τρύπα του Παρελθόντος ή του Μέλλοντος
Αμαρτία είναι να Δειλιάζεις και να Διστάζεις, να σε κατατρώει η Αμφιβολία, μπροστά σε αυτό που θες και διάλεξες
Αμαρτία είναι το να τα δίνεις ΟΛΑ στους άλλους και ΤΙΠΟΤΕ σε σένα
Αμαρτία είναι να μην αποδέχεσαι την αιμορραγία των πληγών σου,όταν κάτι φέρνει τα τραύματά σου στην επιφάνεια, να μην συμφιλιώνεσαι με το πέρασμα μέσα απ΄τον Πόνο,
το Φόβο, την Αμφιβολία, αφού το Φώς ερχέται μόνο μέσα απ’το βαθύ Σκοτάδι…
